Bu yol boyunca yürüyeceğim şimdi. Hangi yol, nereye gidiyor, neden diye sorman umurumda değil, cevap vermeyeceğim. Bu bir yol sadece, başka bir yol yürümeye karar veriyorum yine. Yaptığım daha öncekilerden başka bir şey değil, heyecanlanma. Zira, ben heyecanlı değilim Lola. Heyecanı tüketmedik mi yeterince sence de artık?

Ayağımın altındaki yer hâlihazırda sallanırken, karambolde değişsin de istiyorum, ufak ufak ya da bilmediğim görece kocaman adımlarla an be an yeni yollar var ediyorum zaten kendime. Ama bu haritalarda çıkan yollara da benziyor artık biraz. Biri düşse peşime, ardımdan gelse, takip etse bulacak gibi beni bu kez... Belki artık herkesin bir pusulası olsun istiyorum.

Bu yolun sonunda bulmayı umduğum hiçbir şey yok, yalnızca yine kaybolmamayı umuyorum Lola. Serüvenim başlarken, yolda gördüklerimi seninle paylaşmayı istemiyorum, biliyorsun. Anlatmamı istediğini, anlatacaklarımla ilgileneceğini -gerçekten ilgileneceğini- düşünmüyorum. Ne yani? Yanımdan hızla ya da sürünerek geçenlerin yüzlerinde gördüklerimi anlatmam benim serüvenim hakkında bir şey mi söyleyecek sana? Saçmalama! Ben kimseyi kandırmam, biliyorsun.